خبر کوتاه

خبر کوتاه بود... صبح امروز پنجشنبه 5 شهریور در گذشت. به مرحمت تکنولوژی پای خبر فوت عکسش هم را زده بودند. تصویری همچون دیگر تصاویر آدم ها، بی لبخند، با نگاه خیره به دوربین که خشک و برجای مانده، چیزی را نمی شود از آن خواند. نگاه به دوربین نگاهی بی مخاطب و بی حرف است. انگار کسی به چشم های خودش خیره شده باشد. مجموعا خواندن تصویر و خبر 4 ثانیه وقت می گرفت. خب دیگری هم رفت. احساس قرابت تو با او به قدر معروفیتش، به قدر جنجال های زندگی اش یا به قدر آثار هنری او است. او با دیگر آدم ها فرق دارد. مرگ آدم معروف هم فرق دارد. آدم های بیشتری از مرگش تاسف می خورند. اما وقتی دیگر نباشی تاسف آدم ها، دلسوزی آدم ها، نوازش آدم ها روی سنگ مزارت را میخواهی چکار؟! وقتی نباشی همه چیز از ارزش می افتد، همه چیز از نیاز می افتد، از نزاع می افتد. وقتی نباشی دیگر با این تخته چوب فرقی نداری، هر دو می پوسیم. نهایتا به نقطه اول برمی گردم. 

ارغنون ساز فلک...